از اشعار فارسی شیخ بهایی گذشته از چند غزل و قطعه و رباعی و ابیات پراکنده که در سفینهها و مؤلفات وی باقی مانده، سه مثنوی جداگانه مستقل باقی است:
منظومهای به وزن و سیاق و روش و حتی به لحن و زبان خاص مثنوی مولانا؛ منظومۀ دوم همان مثنوی «سوانح السفر الحجاز» معروف به نان و حلوا که به همان وزن و سیاقی مثنوی مولوی سروده شده و مثنوی شیر و شکر.
در این کتاب اشعار متفرقه شیخ بهایی از سفینهها و آثار مختلف گردآوری شده است.