پسرک هر روز به گندمی که کاشته بود، آب می داد و علفهای هرزه را از دور و برش می کند. مجید می گفت از من حرکت، از خدا برکت.
مجید از مدرسه که بیرون آمد، به بقالی رفت، دو ریال داد و یک سیر گندم خرید او فکر خوبی در سر داشت. در راه زیر لب تکرار می کرد: از تو حرکت، از خدا برکت…