در این کتاب، مولف اغلب از کتب اهل سنت استفاده کرده و به مأخذ مهم شیعه کمتر دسترسی داشته بنابراین گاهی نظریات ناقص و ناصوابی را نیز عنوان کرده است. مثلا در بخشی از کتاب مولف فداکاری (امام حسین) را روی نظریه اصالت عربی دانسته، در صورتی که ما شیعیان حضرت حسین (ع) را امام دانسته و از خودگذشتگی آن حضرت و یارانش را تنها به خاطر خدا و حفظ شعایر دین مبین اسلام می دانیم و واقعا این گونه فداکاری ها و جانبازی ها جز به خاطر دین و داشتن ایمانی قوی و محکم میسر نخواهد بود. همچنین در بخشی دیگر حماسه عاشورای حسینی را مانند دیگر حماسه های رزمی جهان دانسته و با آن ها مورد مقایسه قرار داده، در صورتی که نظیر چنین حادثه ای با این همه فراز و نشیب در هیچ یک از ادوار تاریخی جهان سابقه نداشته است و… در این کتاب، نویسنده به شرح فداکاری ها، جنگ ها، جوانمردی ها و زندگی (امام حسین) و یارانش می پردازد.