کتاب ایران، قدمی کوچک است بامناظر زیبای کشوری کهنسال، نثری موزون، اما آسان که می تواند مورد استفاده کودکان دبستانی تا استادان دانشگاهی باشد. تصاویر کشوری کهنسال رانشان می دهد همراه با نثری که تاریخ این مرزوبوم رنج دیده را همراه با نقاط دیدنیش وداستان زندگیش از هر مزو بوم آن نقل می کند.
گزیده‌ای از متن کتاب: ِ
دکلَمهِ کشور مَن کٌجاست؟
افشین : کشور مَن کُجاست ؟
تارا : از این جا فَرسَنگ ها راه است
افشین : جُلگه ای گستَرده است و یاكوهِستانی بلند است؟ بیابان های بی آب وعَلف و یا دَریاهای پُر گهر است؟ کِشور ما کُجاست؟ تاریخمان چیست؟
تارا : کُهن سال دِرَختی است، سَرد وگََرم روزگارکشیده، سیلی پائیزهای بـِسیار خُورده وَ از سَرمای زمستان های بـِسیار لـَرزیده، بَرگ هایش تَکیده، چِهره اش خُشکیده، اَمّا فِردوسی به او رسیده. هَمه ساله باز، دَر بَهار، جَوانه هایش روئیده وَ باز وَ باز میوه هایش رَسیده. کِشور ما دَر میان دو کوه بُلند و ستَبر غُنوده، اَلبرزدَرشُمال وَ زاگرُس که دَرغَرب سربه فلک کشیده.
افشین : رودهایش کُجاست وَ نام هایشان چیستند ؟
تارا : زاینده رود دَر اِصفهان، وَ کارون که به خلیج فارس رَسیده.
افشین : مُتَفَکِرینَش کیستَند وَ تَفکُرشان چیست ؟
تارا : زَردُشت که تابـِش نورَش به هَمه جا رَسیده سَعدی است که بنی آدم را یک پیکَر دیده مولـَوی است که عاشِق است وَ جَهان را یک وَطن دیده. زَبان مان پارسی است که شیرین زَبانی است. نَمی بینی که شاعِرانِمان نَه صَد بَلکه هِزارهاست؟
افشین : دانِشمَندی بَر خاسته از آن دیار؟
تارا : رازی است و ابو علی سینا است. خَیام کهِ صاحِب اَشعاری زیباست دانِشمَند گاه شُمار ماست. این دانِشمَندان سَرشِناس وَ هِزاران دانِشمَند ناشناس شُما دانِشمَندان اِمروز وَ ما دانِشمَندان فَردا هَمه نِژادِمان ازآنجاست. کِشور ما کِه ازاینجا فَرسنگ ها راه است ایران است که مَهد تَمدُن دُنیا است.
