این کتاب نخستین تاریخ شبه قاره هند به زبان فارسی است که صدرالدین محمد بن حسن نظامی نیشابوری آن را حسب دستور اولین حاکم دوره سلطنت مسلمانان هند قطب‌الدین ایبک به سلک تحریر درآورد.
صدرالدین محمد بن حسن نظامی از دانشمندان مشهور نیشابور در قرن ششم هجری بوده و چنان‌که در مقدمه کتابش به تفصیل آورده، به دلیل نابسامانی اوضاع خراسان و جفای روزگار به سرزمین هند هجرت نمود. دوره سلطنت در هند که از سال 602 هجری آغاز و تا روی کارآمدن سلسله تیموریان توسط ظهیرالدین محمد بابر (932 هجری) ادامه یافت، در تاریخ شبه قاره هند از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
این کتاب نه‌تنها از حیث ثبت وقایع و حوادث تاریخی، بلکه به دلیل تشریح صحنه‌های میادین نبرد که گویا فرازوفرودهای آن را در خود مشاهده نموده بود و نیز توصیف سلاح‌ها و آلات جنگی، ذکر اسامی اشخاص، القاب دولتی، هیئت و نجوم، توصیف جواهرات و سنگ‌های قیمتی، اسامی گل‌ها، میوه‌ها، البسه و …. دارای اهمیت ویژه‌ای است که افزون بر حوزه تاریخ در علوم دیگر نیز قابل بهره‌برداری فراوان است.
