از آغاز انتشار اسلام در سراسر جهان، نياز مبرم به ترجمه و تفسیر قرآن براى تبلیغ اسلام و پيروى از آن احساس مى شد.
در ميان اصحاب پيامبر (ص) افراد غير عرب همانند ” سلمان فارسی ، صهیب رومی و بلال حبشی ” و يهوديان و مسيحيان تازه مسلمان مسلط به زبان هاى عربى و غير عربى بودند که گاهى پاره اى از مفاهيم قرآن را براى همزبانان خود ترجمه و تفسیر مى کردند از اين روى تاريخ ترجمه قرآن ، به صدر اسلام برمى گردد. ترجمه سورهمریم براى نجاشی پادشاه حبشه و ترجمه نامه هاى پيامبر(ص) که مشتمل بر آيات قرآنى بوده براى ساير اقوام و ملل مؤيد اين مطلب است .