حرم کاظمین آرامگاه دو امام شیعیان، امام کاظم(ع) و امام جواد(ع) است که در منطقه کاظمین در شمال بغداد واقع شده است.
این حرم را پادشاهان آل بویه بازسازی و تزیین کردند. پس از ظهور سلسله صفویه و رسمیت یافتن مذهب تشیع دوازده امامی در ایران، شاه اسماعیل صفوی پس از فتوحات در عراق و زیارت کربلا و نجف، به بغداد و سپس به کاظمین رفت. وی در سال ۹۲۶ قمری، دستور داد تمام بناهای موجود حرم را که در اثر سیلاب‌های دجله و وقایع تاریخی دیگر، وضعیتی نامطلوب داشت، خراب کنند و به جای آن عمارتی زیبا و باشکوه بسازند. شاه عباس اول صفوی، برای حرم کاظمین ضریحی فولادی ساخت و حرم و رواق‌های نزدیک به قبور مطهر را تزیین و بازسازی کرد.
در عصر قاجاریه اقدامات عمرانی وسیعی در حرم کاظمین صورت گرفت و وسیع‌ترین اقدام بازسازی و توسعه حرم در این دوره را فرهادمیرزا معتمدالدوله عموی ناصرالدین شاه انجام داد. صحن امروزی کاظمین که با حاشیه‌های اطراف آن ۲۶ هزار متر مربع است، از اقدامات فرهادمیرزا به شمار می‌آید. ستاد بازسازی عتبات عالیات، دو گنبد حرم کاظمین را طلاکاری کرده است.