–
نویسنده:
محمدعلی موذن خراسانی
این کتاب که از عالیترین و ارزشمندترین گنجینههای معارف اسلامی است، از تألیفات ارزنده عارف بزرگ قرن یازدهم هجری قمری، حضرت شیخ محمدعلی مؤذن خراسانی، بیستونهمین رکن سلسله مبارکه ذهبیه است. این کتاب به فارسی در مباحث عرفانی است. نویسنده این رساله را به اسم شاه عباس دوم، در یک مقدمه، مشتمل بر پنج فصل، دوازده باب و یک خاتمه نگاشته است. مهمترین بخش این رساله، سخ فصل نخست مقدمه است که در آن معنی تصوف، صوفی و اعتقادات آنان درباره مبحث توحید و نبوت و امامت به گونهای موجز اما پرمحتوا بیان شده است.
8.4
605
هنوز بررسیای ثبت نشده است.