درباره‌ی فقر بسیار نوشته‌اند و کتابی که ترجمه‌ی آن در دست شماست یکی از این نوشته‌هاست؛ با این تفاوت که در نظر نویسنده، فقر به‌معنای تنگدستی و نیاز نیست و در جست‌و‌جوی فقیران، تنها به سراغ کشورهای توسعه‌نیافته و «سرزمین‌های تهی‌دست» نرفته است. فقیران در جهانی به‌سر می‌برند که آن‌را دنیای چهارم خوانده‌اند و در نقشه‌ی جغرافیا جای مشخصی برایش نمی‌توان یافت.
زمانی دراز، کسی مستمند شناخته می‌شد که درآمد کافی برای گذران زندگی نداشت و ملت فقیر، ملتی بود که تولیدش فراوان و متنوع نبود؛ اما هدف کتاب حاضر بیان این واقعیت است که فقرِ انسان‌ها و ملت‌ها از کمبود قدرت و از موضع نامناسب در بازی‌های مبادلات اجتماعی یا بین‌المللی سرچشمه می‌گیرد. فقر بیش از هر چیز به‌معنای وابستگی است و فقیران واقعی، کسانی هستند بی‌پایگاه و منزلت، بی‌طبقه و بی‌قدرت.
نویسنده، با سیری در نظریه‌های اقتصادی و جامعه‌شناختی، این ابعاد سه‌گانه‌ی فقر را نشان می‌دهد. بیان او ساده است و پیچیده‌ترین نظریه‌ها را با زبانی روشن و بی‌پیرایه بیان می‌کند. این کتاب را می‌توان نوعی تاریخ نظریات اقتصادی و اجتماعی درباره‌ی فقر دانست؛ اما نویسنده به شرح نظریه‌ها اکتفا نمی‌کند و با تجربه‌ای که به‌سبب کار در سازمان ملل متحد به‌دست آورده است، به رویدادها و واقعیات زمانه نیز توجه دارد.