جنگجو
«این هشدار را جدی بگیر. تا آمادگی‌اش را به دست نیاورده‌ای، این کتاب را نخوان. اما نترس، اگر این کتاب را گشوده‌ای شاید چندان نیرومند شده باشی که… شاید تو جنگجو باشی …» جنگجو، داستانی فلسفه‌ای است که نویسنده‌ی آن ادامه‌ی روند سبک داستان‌نویسی سهروردی و عطار را پی می‌گیرد.
“جنگ جو” شخصیت این داستان رهرو راهی است برای دانستن این که “واقعیت ” وجود دارد یا “توهمی” بیش نیست. او برای “دانستن” راه درازی را طی می کند و در هر گام چیزهایی را درمی یابد که افراد پیش از او توفیق دانستنش را نیافته اند. او درمی یابد که با “دانستن”، “اراده” و “باور داشتن خود”، قادر به انجام هر کاری است و این اول راه است …. راهی برای دست یافتن به “حقیقت ها”، راهی برای شناختن “نقش”، “جایگاه” خود و حتی راهی برای “اصلاح” این نقش و جایگاه. “جنگ جو” در پایان به آن چه در آغاز خواسته بود دست می یابد؛ اما این خود آغازی دیگر است …..
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.