پروفسور سیدحسن امین به مقایسه حقوق بشر جهانی با حقوق بشر منطبق با نظام‌های دینی از جمله اسلام می‌پردازد و با بیان اموری به عنوان امتیازات حقوق بشر جهانی (غربی) از جمله آزادی فکر ومذهب وآزادی تغییر مذهب نوعی تفوق را برای حقوق بشر غربی قائل شده و معتقد است که نظام‌های دینی نیزباید کثرت‌گرایی دینی را بپذیرند تا بتوانند با حقوق بشرغربی هم‌آوا گردند.
“اشاره نویسنده محترم در بخش مربوط به حقوق بشر جهانی وآزادی عقیده مرقوم داشته است که حقوق بین‌الملل عمومی هیچ‌گونه تبعیضی را چه به دلیل تفاوت در جنسیت، سن، نژاد، رنگ، زبان وچه اختلاف در دین برنمی‌تابد و بر اساس اسناد بین‌المللی حقوق بشر بر آزاد بودن هر فرد در انتخاب هر گونه عقیده دینی و انتساب به هر مذهبی یا تغییر مذهب یا عدم تدین تأکید دارد.
از آن برخوردارند و حتی نگاه آن در خصوص ادیان، ناظر به حقانیت آنها نیست در حالی که اولا موضوع پلورالیزم دینی بحث مربوط به حقانیت و نیز رستگاری و عدم آن است اما پلورالیزم پذیرفته شده در حقوق بشر جهانی پذیرش زندگی مسالمت‌آمیز بین پیروان ادیان است و این ارتباطی با موضوع مورد مطالعه پلورالیزم دینی چنانکه گذشت ندارد تا به عنوان مزیتی برای حقوق بشر جهانی در مقایسه با حقوق بشر مبتنی بر نظام‌های دینی قلمداد گردد.
در خصوص انحصارگرایی اسلام، نویسنده محترم ضمن آنکه توجه به حقوق اقلیت‌های دینی در اسلام را مورد توجه قرار داده است، در عین حال شرط تدین به دین اسلام برای اشتغال به اموری از قبیل قضاوت را چون مخالف حقوق بشر جهانی است انحصارگرا قلمداد کرده است اما آنچه اینجا مبهم می‌نماید آن است که اولا ایشان نظر خود را صریحا بیان نکرده‌اند که خود به کدام یک از حقوق بشر جهانی یا حقوق بشر اسلامی قائل است و نیز اینکه این انحصارگرایی (به تعبیر ایشان) آیا موجه است یا خیر.”
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.