لطفالله حلیمی یکی از فرهنگنویسان قرن نهم هجری است که شاید در اوایل قرن دهم نیز زیسته باشد. او ترکی و فارسی و عربی را خوب میدانسته اما فارسی را رجحان مینهاده؛ زیرا خود به فارسی شعر میگفته است.
از او آثاری باقی مانده است که در این کتاب به معرفی فرهنگهای وی پرداخته شده که یک سوی آنها فارسی است.
فرهنگهایی که در این کتاب معرفی شدهاند، به ترتیب عبارتند از: بحر الغرایب، نثار الملک، لغت حلیمی و مصرحه الاسماء.