خواجه عبدالله انصاری را بیشتر به مناجات‌های پرشور عارفانه‌اش می‌شناسند؛ اما در واقع این تنها یک بعد از شخصیت اوست و خواجه نه‌تنها عارفی شیفته، بلکه نیز مفسر، محدث، فقیفی ضد کلام، واعظ و مدرس و از بزرگانی بوده که در نزدیک کردن شریعت و طریقت می‌کوشیدند. در این کتاب خواجه در کلیت و تمامیت او دیده می‌شود: مترجم، مفسر، معلم اخلاق، استاد تصوف نظری و شاعری ادیب، بالاتر از همه عارفی خداجوی که مدام چون مرغ حق بانگ عاشقانه سر می‌دهد و الهی‌الهی کنان رضا و قرب خدا می‌طلبد. نویسنده کتاب دانشمند و ادیب افغانی مشهوری است که از شخصیت‌های فرهنگی و برجسته معاصرافغانستان به شمار می‌آید.

1.7

195