روزگاری روبرت کوهن قهرمان مبان وزن هشت زنی پرینستن بود. گمان نکنید که من تحت تأثیر این عنوان قرار گرفته ام ، ولی این موضوع از نظر کوهن بسیار اهمیت داشت.
او اصلا به مشت زنی علاقه ای نداشت، در حقیقت از اینکار متنفر بود ، ولی آن را به زحمت فرا گرفت تا آن احساسی پستی وخجلتی را تلافی کند که معلول رفتاری بود که در پرینستن با او ، به عنوان یک جهود ، میشد .
کوهن از اینکه می تواند هر آدم فضول و جسوری را از پا در آورد آرامش درونی مخصوصی در خود می یافت . با وجود این ، چون جوان بسیار خجول و پسر خیلی خوبی بود ، هرگز جز در ورزشگاه باکی مبارزه نمی کرد.
او شاگرد برجسته اسپیدر کلی، ہود ، اسبیدر کلی همه شاگردان جوان خودراجزه دسته پر وزن تربیت می کردخواه وزن آنان یکصدوپنجاهیوندبود خواهدویست پوند. اما به نظر میرسیدکه روبرت کوهن برای میان وزن ساخته شده است…
