شاه نعمت الله ولی (731-832 قمری) معروف به سید نورالدین شاه نعمت الله ولی ماهانی کرمانی، شاعر و عارف ایرانی است که سلسله نعمت اللهی منسوب به اوست و طریقتی جدید در تصوف ایجاد کرد.
شاه نعمت الله به سیر و سفر در ممالک مصر، حجاز، ترکستان و ایران پرداخت، در خدمت محیی الدین ابن عربی قرار گرفت و از مکتب و عرفان او بهره برد و پس از آن برای فراگیری بیشتر علوم دینی به شیراز سفر کرد.
شاه نعمت الله ولی دارای دیوانی مشتمل بر قصاید، غزلیات، ترجیعات، مثنویات و … و مجموعه ای از 97 رساله است. کتاب پیش رو به قلم دکتر جواد نوربخش و به اهتمام حسن کباری، به زندگی و آثار شاه نعمت الله ولی می پردازد.
اصل و نسب، کودکی، در طلب استاد، سمرقند و امیر تیمور، شاه و کربلا، بافق و جناب شاه، شاه و شیراز، مشایخ جناب شاه، مکتب شاه، رسائل شاه و آستانه شاه برخی از عناوین مندرجات این کتاب می باشند که در سال 1337 و توسط خانقاه نعمت اللهی تهران منتشر گردید.
