کتاب تحقیقی است درباره سقاخانه‌های تهران که با مقدمه‌ای درباره تاریخچه سقاخانه و سقایی در تمدن اسلامی و نقش و اهمیت و جایگاه فرهنگ سقایی نزد ملل مسلمان آغاز میشود ;سپس مباحث کتاب در فصل سامان می‌یابد .در فصل اول تاریخچه تحولات مناطق ری، قصران و تهران به اختصار بررسی شده است .
در فصل دوم وضعیت سقاخانه سازی و چگونگی سقاخانه‌های مناطق یاد شده، بررسی می‌گردد .در این فصل با پژوهش درباره ویژگی‌های کل سقاخانه‌های تهران، سعی شده تا ضمن مطالعه جایگاه اجتماعی این پدیده در گذشته و حال، ضرورت وجود آنها در مقطع زمانی بررسی شود .سقاخانه‌هایی که در این فصل بررسی شده‌اند عبارت‌اند از :سقاخانه‌های آستان حضرت عبدالعظیم (س) و بازار و سایر سقاخانه‌های شهر ری .
سقاخانه‌های تهران :سقاخانه آقا شیخ هادی، آینه کوچه ارامنه، کوچه ظهیرالاسلام، بازار بین‌الحرمین، خاتم‌النبیین در بازار، مسجد امام، مسجد جامع، مسجد آقا سید عزیزالله، بقعه امامزاده سید اسماعیل، امامزاده سید نصرالدین، امامزاده زید، امامزاده یحیی معیر در کوچه احمدیان، معیر در کوچه شهید معیر، نوروزخان و برخی دیگر .
در فصل سوم از ویژگی‌ها و مشخصات سقاخانه‌ها مانند معماری، تزئینات، کتیبه نویسی، اسباب‌ها و تامین آب سخن رفته است .فصل چهارم به بحث درباره جنبه هنری سقاخانه و مباحث مطرح شده در محافل هنری با عنوان “مکتب سقاخانه “اختصاص دارد .
در آخرین فصل، نتیجه‌گیری مباحث آمده است .کتاب با کتابنامه و عکس‌هایی از سقاخانه‌های تهران و شهر ری به پایان می‌رسد .
