این کتاب دربرگیرنده سه مقاله در حوزه تاریخ، تفسیر و نحو است. در مقاله اول بررسی‌هایی درباره آغاز پیدایش تفسیر و تطوری که این علم در طول نزدیک به دو قرن اول هجری به خود دیده است، به عمل آمده و در ضمن از مفسران بنام این دو قرن مطالبی سودمند یاد شده است که بذرهای نخستین روش‌های تفسیری را که در قرن‌های بعد پدید آمده است تا حدودی دقیق می‌نمایاند. در مقاله دوم از برجسته‌ترین مفسران دوره صحابه یعنی عبدالله عباس سخن به میان آمده که چه عواملی در نبوغ او از نظر تفسیر قران موثر بوده است. در مقاله سوم نیز درباره پیدایش صناعت نحو و کیفیت تطور و پیشرفت آن تا عصر سیبویه مطالب سودمندی به میان آمده است.