درخواستِ شاعر از مطالعه کننده های شعر این می باشد که با خواندنِ چند جمله از آن و برخورد با چند استعاره آشنا شوند و منظومه را نغمه ای مکرّر از وادی عرفان و تصوّف ندانند و بلکه با تأمّل و توجه ببینند که استعاره ها و سمبولها خود چه خواهند گفت.چندین کلمه درمورد شعر وجود داشته شباویز که در سال هزار و سیصد و چهل و سه نگاشته شده است و در همان سال داخل تهران منتشر شده است . منظومه ای می باشد سمبولیک که در آن دل و عقل با هم در جنگ و جدل می باشند و موضوعات این کش مکش ها عشق است. ولی آن عشقی که آدمی را از اجتماع جانوران بیرون آورده است تا سراغ دانش و علم را بگیرد و با آزادی زندگی نمایند.