کتاب شهریاران طبرستان اثری پژوهشی به قلم بهمن انصاری میباشد. کتاب شهریاران طبرستان جلد دوم کتاب شهریاران گمنام است. احمد کسروی پس از نگارش آن کتاب، آن‌گونه که در مقدمه ذکر کرده بود، قصد داشت تا مجلدات بعدی این کتاب را منتشر کند اما مرگ زودهنگام باعث شد تا موفق به این کار نشود. یک قرن بعد، بهمن انصاری کوشید تا دنباله کار کسروی را گرفته و جلد دوم این اثر را به نگارش درآورد.
شهریاران طبرستان به شرح تاریخ طبرستان از آغاز سده دو تا پایان سده پنجم هجری پرداخته است. این کتاب پژوهشی است، من‌باب چگونگیِ ایستادگی و مقاومتِ طبرستان در مقابل هجومِ اعراب، و عملکرد پادشاهان و شهریاران ایرانی‌نژادی که از طبرستان در مقابل یورش اعراب، نگهداری و صیانت کردند. کتاب شهریاران طبرستان به شرح ایستادگی هفت شهریار طبرستان از خاندان‌های پارسی (ساسانی)، پارتی(اشکانی)، طبری و دیلمی می‌پردازد.
این شهریاران عبارتند از: “اسپهبد خورشید دابویه” و “اسپهبد شروین باوندی” از شاهزادگان ساسانی؛ “اسپهبد وندادهرمز” و “مازیار” از شاهزادگان اشکانی؛ “اسفار شیرویه“، “مرداویج زیاری” و “ماکان کاکی” از بزرگان طبری؛ “علی بویه” و “عضدالدوله پناخسرو بویه” از بزرگان دیلمی. طبرستان به دلیل صعب‌العبور بودن و داشتن موقعیت خاص جغرافیایی -که یک سوی آن دریای کاسپی و سوی دیگر آن رشته‌کوه‌های البرز است- و همچنین به دلیل شجاعت و بی‌باکی اهالی گیل و دیلم و طبری، تنها نقطه‌ای از ایران بود که در جریان هجوم اعراب، هرگز به طور کامل فتح نگردید و بسیاری از شاهزادگان پارسی و پارتی، تا قرن‌ها بعد در آن منطقه حضور داشتند.
