بخشی از متن کتاب:
برفابه از کوههای شمال تهران سرازیر شده است و مسیل های اوین، درکه و نیروی هوایی و سلیمانیه را در دو سوی شهر انباشته است و دارد جوی های پهن و باریک و کوتاه و بلند خیابانهای مرکزی و جنوبی تهران را مثل خون تازه ای که از شاهرگ جانوری عظیم الجثه و بیقواره به رگها و مویرگهایش تلمبه می شود، پر می کند. میرابها در نیمه شب دست به کار شده اند تا قطره ای از این رحمت بیدریغ حرام نشود. مثل شبهای محرم که دسته اردبیلی ها در نیمه های شب راه می افتاد و محله را از رختخواب بیرون می کشید، حالا همه ریخته اند بیرون تا آب کف کرده و گل آلود جوی پهن خیابان را ببندند به حوض ها و آب انبارهای خانه هایشان. امشب نه دعوا مرافعه ای در کار است و نه خط و نشان کشیدنی..