مثنوی جمشید و خورشید
جمشید و خورشید ، داستان عاشقانه کهنی که چند شاعر ایرانی و ترک آن را در قالب مثنوی سروده‌اند.
نخستین مثنوی جمشید و خورشید از سلمان ساوجی * (متوفی 778) است که آن را در بحر هزجَ مسدّس محذوف یا مقصور، در حدود سه هزار بیت، و به درخواست سلطان اویس (حک:755ـ776) سروده و در جمادی الآخره 763 آن را به پایان رسانده است (اته، ص 85؛ سروشیار، ص 417ـ 418؛ سلمان ساوجی، مقدمه آسْموسِن و وهمن، ص شانزده).
نام جمشید و خورشید در آثار قدیم‌تری چون دیوان منوچهری (ص 20) یا مرزبان‌نامه (سعدالدین وراوینی، ج 1، ص 41) نیز به عنوان عاشق و معشوق آمده است (سروشیار، ص 418ـ419)، اما نخستین‌بار سلمان ساوجی منظومه‌ای به این نام ساخت.
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.