مجله امید ایران نشریه ای سیاسی ، فرهنگی و اجتماعی بود که اولین بار در سال ۱۳۲۷ مجوز انتشار گرفت و چند شماره به چاپ رسانید .
اما به دلیل کودتای ۲۸ مرداد و هرج و مرجی که در انتشار نشریات پیش آمد برای مدتی تعطیل شد ، دوره دوم انتشار این مجله از تاریخ بیستم آذرماه ۱۳۲۸ شروع به کار کرد اما در سال ۱۳۵۳ همزمان با دوران خفقان و سانسور مطبوعات بار دیگر توقیف شد .
صاحب امتیاز و مدیر مسئول این نشریه علی اکبر صفی پور بود که با وجود نا ملایمتی ها ، با چنگ و دندان این هفته نامه را منتشر می نمود .
در دوره جدید انتشار در سال ۱۳۲۸ نامه ای می بینیم نوشته عوامل و نویسندگان نشریه خطاب به خوانندگان این هفته نامه :
نویسندگان امید ایران به حکم قانون جدید مطبوعات قلم ها را با احتیاط به دست گرفته و با خوانندگان عزیزی که از این هفته نامه شاهد و ناظر مبارزات قلمی می شوند درد دل می کنند ، هر چه می نویسیم و آنچه منتشر می کنیم همه نیات حقیقی و گفتار واقعی ما نیست چون آزادی کامل مطبوعات وجود ندارد و ناگزیر برای اینکه رشته انتشار این هفته نامه گسیخته نشود عجالتا تا آنجا که می شود کج دار و مریض پیش می رویم .
انتشار در دوران انقلاب اسلامی :
مجله امید ایران بار دیگر در شروع انقلاب و همزمان با آزادی مطبوعات در تاریخ ۸ بهمن ۱۳۵۷ شروع به فعالیت نمود و به طور مرتب تا اوایل سال ۱۳۵۹ به فعالیت خود ادامه داد .
مجله امید ایران به دلیل چندین بار توقیف و تیراژ پایین آن بسیار کمیاب می باشد و در مجموعه موجود توانسته ایم یکصد و شصت شماره از این نشریه که در دوره دوم و دوره سوم به انتشار رسیده اند را جمع آوری نماییم .
