کتاب حاضر پس از معرفی محی الدین ابن عربی شامل معرفی آثار، ویژگی‌های شخصیتی، علل افول مکتب، هم چنین بزرگان صوفیه در عصر است.

بخش دوم کتاب، شرحی است بر “فصوص” آخرین اثر ابن عربی که در دو فص “آدم” و “شیثی”، بررسی گردیده است. در این بررسی، شناسایی تصوف خاص محی الدین از سایر مشرب‌های صوفیه و توضیح ویژگی‌های اندیشه‌ی او و اصولی که او بر اصول تصوف قبل از خود افزوده و یا حذف کرده، آمده است.

بر این اساس نگارنده، تصوف قبل از ابن عربی را تصوف فارسی و تصوف محی‌‌الدین را تصوف عربی می‌نامد. هم چنین فلسفه و عرفان قرآن و اهل بیت (ع) را در مقابل تصوف و عرفان محی‌الدین قرار داده و نقاط ناسازگار آن را معرفی می‌کند.