متن پیاده شده سلسله سخنرانی های مستقل مهدویت – مشهد، مسجد امام علی (ع) ۱۳۹۷/۱۰/۴

ریشه زبان عربی، عبری و آرامی را سوری آرامی میگویند که همه اینها از آن گرفته شده است. لفظ مسیح در زبان سوری آرامی، اسم نیست بلکه صفت است. برخلاف خیلیها که فکر میکنند مسیح اسم است، در این زبانها صفت است و معنای “برکت یافته” دارد. کسی که خدا به او برکت داده است و اگر بخواهیم آن را فارسی کنیم و به کلمه عامیانه تر تبدیل کنیم، بهتر است بگوییم، مانند منجی است. منجی اسم نیست بلکه یک صفت است. هرکسی که نجات دهنده جایی باشد به او منجی میگویند. تا به امروز در آیین یهود منجی های زیادی وجود داشته است که به همه آنها مسیح میگفتند. صراحتاً در تورات از کوروش به عنوان مسیح یاد شده است. لفظی هم که استفاده میکنند مَشایاح است، معمولاً در زبان عبری به جای “س”، “ش” تلفظ میکنند. پس مشایاح، همان مسیح است..