در سال­هاى 86-1985 مدت­ها به فكر ايجاد امكانى براى راه‌­اندازى مجله‌­اى بودم كه بتواند به دور از تعلق گروهى، نيروهاى مترقى را كنار هم قرار دهد. اين نشريه يا مجله مى­بايست بلندگویى می‌شد كه همۀ گروه­ها بتوانند دور ميزى كه مهماندارش بودم، گرد هم آيند و با هم به گفت‌و‌گوی سياسى-فرهنگی و احياناً به همكارى موقتى بپردازند. در راستاى اين عقيده و فكر چند خطى نوشتم و آن را برای تمامى گروه­های چپ آن زمان فرستادم. دوست بسيار عزيزم، زنده ياد پرويز سيروس­نيا از سازمان ماركسيت- لنينيستى توفان سريعاً به من جواب داد و از اين پيشنهاد صميمانه پشتيبانى كرد و از جانب زنده­ياد دكتر غلامحسين فروتن گفت كه مرا را در اين راه و فكر همراهى خواهند كرد. و این كار را تا آخرين نشريه ميزگرد؛ شماره دهم دوره دوم، با صداقت ادامه دادند.

همزمان رفيق عزيزم زنده­ياد غلام كشاورز(بهمن جوادی) نزدم آمد و چندين نكتۀ اصلاحى را به نوشته من اضافه کرد و گفت که از طرف حزب كمونيست ايران با اين پلاتفرم حاضر به همكارى هستيم. و نيز نامه­اى نوشت و رفت كه متأسفانه جمهوری اسلامی ايران او را در قبرس در 26 آگوست 1989 ترور كرد. ولى رفقای سازمانی او چون رفيق ريبوار همكاريشان را با این مجله ادامه دادند. بايد بگويم كه من در چندين ديدار كوتاه كه غلام کشاورز را ملاقات كردم او را رفيقى دمكرات، نكته­سنج، دقيق و وفادار به آرمان­هاى مزدبگيران و ستمديدگان يافتم.

از «میز گرد» دوستان زیادی نیز که هیچ تعلق سیاسی و سازمانی نداشتند، استقبال کردند و در این راستا بود که مدت زمانی منتشر شد ولی عمر آن مانند بسیاری دیگر از نشریات تبعیدی دراز نماند.

اکنون ميزگردها را به ياد و به نام همكاران نشريه ميزگرد زنده‌­يادان پرويز سيروس‌نيا، دكتر غلامحسين فروتن و غلام كشاورز به واسطه باشگاه ادبیات تقديم خوانندگان می‌­نمایم.

باقر مرتضوى، 19 آپریل 2022

توجه:

شماره 6 دوره اول و شماره‌های 2 و 7-6 از دوره دوم در این مجموعه نیست. از کسانی که به این شماره‌ها دسترسی دارند، خواهشمندیم برای تکمیل دوره این نشریه با ما تماس بگیرند.

متشکرم