این دفتر نامه ایست تاریخی که در آن نویسنده تقاضای “حمایت سیاسی” کرده است و برای حفظ تاج و تخت خود خواهان “کمک نظامی” شده است. در میان مراسلات نوع حاضر، این نامه معرف اختصاصهای انشائی و واجد اشاره های خاص تاریخی برای مطالعه تاریخ شرق و ایران در زمان سلطنت شاهان آق قوینلوست.
سبک ظاهرا مغلق و متصنع این سند معلول جملههای تشریفاتی متداول زمان نگارش آن در دارالانشاء شاهانست. عبارتهای الگوئی ادعیهها بیش از همه شامل ثناخوانیهایی درباره عدالتخواهی است که کاتبان قصدا جباران و ستمگران عصر خود ا به آن تحریض میکردهاند و کم کم جزو جملههای متعارفی شده است.
اشاره به مقام عالی شخص مقصد نامه و ترسیم سیمای منتظر وی محتوی این عبارتها را تشکیل میدهد.