شمس‌الدین تندرکیا یا “دکتر تندر- کیا ” از پیشگامان شعر و نظریه ادبی مدرن در ایران به سال 1255 دیده به جهان گشود. وی در سال 1311 به فرانسه رفت و در سال 1318 با اخذ دکترای حقوق به ایران بازگشت . تندر کیا می خواست ادبیات قدیم را از بنیاد واژگون کرده و طرحی نو در اندازد. در مهرماه سال 1318 بیانیه تندر کیا به نام “نهیب جنبش ادبی شاهین” طی اعلانیه ای در روزنامه اطلاعات آن زمان منتشر شد . تندر کیا ترکیب نثر و شعری ( به گفته وی نثم ) را که می سرود به نام “شاهین” می خواند و اصرار داشت که قبل از نیما یوشیج او سبک شعر را متحول کرده است. مجموعه‌های نهیب جنبش ادبی شاهین بین سالهای 1318 تا 1354 به چاپ رسیدند که تفاوت کیفی نسبت به یکدیگر نداشتند. نکته ای که اکثر منتقدان و تاریخ نویسان شعر نو در رابطه با این آثار اشاره کرده اند، استفاده از ادبیات فولکلور، ضرب المثل و حتی لحن عامیانه در کلام است . کامیار عابدی کتاب «شورشگر بی آشتی» را در رابطه با زندگی و شعر تندر کیا تالیف نموده است. کتاب پیش رو اولین شماره از شاهین است که در سال 1318 منتشر شده است.

1

24