نیم نگاهی به مولوی: مثنوی برای جوان ترها

خیام در این مجموعه به مرور نکات نغز و ابیات پرمغزی می پردازد که از مولانا و یکی از آثار ماندگار و پرارزش او که همان مثنوی است به جای مانده است؛ مولف آن دسته از سروده هایی را که میان مردم رواج بیشتری دارد و از نفوذ و محبوبیت بالاتری برخوردار است در “مثنوی برای جوان ترها” مورد بحث قرار داده و در حقیقت خلاصه ای از مثنوی در اختیار مخاطب جوان خود گذاشته است.

آشنا نشدن با هر کدام جفای جدی به خود ما خواهد بود. وقتی از مولوی اسم می بریم دو اثر مهم را در نظر داریم: “دیوان شمس تبریزی” و “مثنوی معنوی”. کتابی که در دست دارید کوتاه شده مثنوی است. در شرح مثنوی اگر امساک نکنیم، کار حجیم می شود. سینه مولانا پر از سخن است اما از حجم می پرهیزد.
گر بگویم شرح این بی حد شود
مثنوی هفتاد من کاغذ شود
کوشش این کتاب به خلاصه نویسی خواهد بود. بسیاری از حرفها که می تواند در مقدمه بیاید و آن را ملال آور کند، در متن کتاب پخش شده است اما هر نوع خلاصه نویسی مثنوی، به ورطه ایجاز مخل در می غلتد…