در عصر ما که هر کسی از طریق شبکه های اجتماعی مجالی برای بیان افکارش با دیگران دارد، هر کسی هم می تواند شاعر احساسات خود باشد. اما دریغ که به همان اندازه دنیا سطحیتر شده و مردم کمتر فرصت دارند و می خواهند که به اعماق قلب خود مراجعه کنند. این مجموعه، حاوی شعرواره هایی است که نویسنده آن نه برای خودنمایی، بلکه برای ابراز احساسات درونیش نگاشته. در عین اینکه این نوشته ها بیانگر افکار و تاملّات یک نفر است، اما هر کسی می تواند با آنها همراه شود و کم یا زیاد سهمی مشترک با آنها بیابد.
عمری بر مردگان گریسته ام،
امروز بر زندگان
بیچاره زندگان،
خوش به حال مردگان…