از متن کتاب:
روزگاری دهقانی بود که با سه پسرش زندگی می کرد. دو پسر بزرگتر در کارهای مزرعه پدرشان را یاری می دادند اما پسر کوچکتر که همه دوستش داشتند، هنوز برای کار کردن کوچک بود. فقط چراندن گله را به عهده او گذارده بودند به همین جهت به او می گفتند پسر چوپان.
وقتی پدرشان مرد، دو پسر بزرگتر که دیگر صاحب زن و بچه شده بودند و خانواده ای را اداره می کردند، تصمیم گرفتند اموال پدر را میان خود قسمت کنند و هر کس به راه خود برود…