این مجموعه از سه دستنویس تشکیل شده است؛ نخستین و کهنه‌ترین آنها متن اوستایی ویسپرد است با دو وضع مختلف؛ یکی ویسپرد ساده با نیرنگ است، یعنی متن اوستایی کامل آن با دستورهای دینی به زبان پهلوی، و دیگری خلاصه متن اوستایی ویسپرد و ترجمه پهلوی آن است با حذف جمله‌هایی که در متن‌های دینی بارها تکرار می‌شود. پس از آن دستنویسی است از متن خرده اوستا با ترجمه آن به زبان عامیانه هندی که نه‌چندان کهنه است و نه تاریخ دارد. دستنویس سوم که تاریخ نوشتن آن 1009 یزدگردی است، روایات فارسی است درباره برشنوم که موارد مشابه بسیاری با دستنویس ک 55 کتابخانه شهر مونیخ دارد.