زنده‌یاد آیت‌الله سیدعلینقی امین (1297-1379 شمسی/1337-1421 قمری) عالم دینی، مدرس معقول و منقول، خطیب، شاعر و مؤلف کتب و مقالات علمی، دینی و ادبی امام جماعت مسجد جامع خاتم الانبیاء تهرانپارس بود. آیت‌الله استاد سیدعلینقی امین (1297-1379) از چهره‌های برجسته علمی و ادبی ایران در اثر جامعیت در معقول و منقول بین خواص به “حکیم الفقها” معروف بود. آثار او بالغ بر سی جلد و یکصد مقاله و نزدیک هزار ساعت نوار سخنرانی است. از تألیفات او: منطق عارفان، شرح دعای کمیل، پرتو حقیقت، خداشناسی و اعتقادات اسلامی، اسرار نماز و ادعیه قرآن، مناقب ابن عربی مکرر به چاپ رسیده‌اند. آیت‌الله امین از علامه تهرانی صاحب الذریعه و علامه حایری مازندرانی صاحب حکمت بوعلی و آیات عظام:حکیم، شاهرودی، خویی، شیرازی، فقیه، سیادتی، سبزواری و … اجازه اجتهاد، حدیث و حسبیه داشت و خود نیز مدت 35 سال در مقام امام جماعت مسجد جامع تهرانپارس و مدرس مدرسه سپهسالار قدیم، از محبوب‌ترین و موفق‌ترین چهره‌های روحانی تهران بود. ایشان در شعر “ابن امین” تخلص می‌کرد و مهم‌ترین اثر منظوم او، مثنوی بلند منطق عارفان: بوداسف وبلوهر (زندگی‌نامه بودا به روایت ابن بابویه) از شاهکارهای ادب فارسی است که در کتاب بازتاب اسطوره بودا در ایران و اسلام (به قلم پروفسور سیدحسن امین) معرفی شده است.