–
جورج برونز
مترجم: شاهد مسعودی، حسین هادی طرقی ،لیلی سادات هاشمی ،زینب السادات امیری هاشمی
گفتن«داستان» قدمتی طولانی دارد آنچنان که تقریباً هیچ قومی را نمیتوان یافت که دارای داستانها و حکایتهای مذهبی، حماسی، اجتماعی و… نباشد.علاقه به داستان، منحصر به طبقه و قشر خاصی از اجتماع نبوده است. منظور ما از گفتن داستان نصیحت و سرزنش به شکل مستقیم نیست بلکه داستان به صورتی غیر مستقم منظورهای ما را به مخاطب می رساند.
داستان یکی از روش های آموزشی و یادگیری است که پذیرش یک مهارت را در قالب همزاد پنداری آسان می کند . قصه گویی هم چنین به عنوان روشی برای آموزش ارزش های اجتماعی و اخلاقی استفاده می شود. تأکید افلاطون و ارسطو بر قصه گویی برای کودکان نیز از همین جنبه است .
در این کتاب ، نویسنده تلاش دارد تا نشان دهد که داستان می تواند باعث تغییر دیدگاه فرد نسبت به زندگی شود . برونز به نکته ظریفی نیز اشاره می کند و آن خسته شدن مراجعان از شنیدن صحبت های تکراری و روتین اطرفیان (که سعی می کنند نصیحت کنند) و مشاوران (که سعی می کنندبر اساس قواعد و اصول تدوین شده روانشناسی عمل کنند) درباره مشکل است. او بیان داستان های مناسب و به موقع با توجه به مشکلات مراجع را یک هنر ظریف و دقیق می داند که البته این هنر حاصل تجربه های ما نیز می باشد .از این رو نویسنده در این کتاب تلاش دارد هنر ساختن داستان را بیاموزد .
این کتاب شامل 17 فصل می باشد که ابتدای هر فصل با مقدمه ای درباره یک موضوع ،که مخاطبان ما بیشتر با آنها روبرو هستند شروع می شود و در ادامه داستان هایی پیرامون آن موضوع بیان می شود .هر داستان با شاخص ها ی افزایش شادکامی (مشکلات ، منابع و نقاط قوت و نتایج و پیامدها) آغاز می گرددکه راهنمای خوبی برای کمک به مراجعان در کشف مشکلات و نقاط قوت شان می باشد.
امیدواریم این کتاب راهنمای خوبی برای همکاران و مراجعان آنها باشد . استدعا دارد همکاران محترم بازخورد خود از این کتاب را از با مادرمیان بگذارندتا درویرایش بعدی لحاظ گردد.
هنوز بررسیای ثبت نشده است.