در این کتاب، از پیوند دو هنر مصوت، یعنی موسیقی و شعر سخن رفته است. دوهنری که در بسیاری از ویژه گیها همانند هستند، و عناصر مشابهی پیوندشان را گواهی میدهند. یگانه ناهمسانی در زبانشان است که یکی متکی به اصوات است و دیگری به الفاظ .
در حقیقت موسیقی و شعر دو همزادند که در دامان دو دایه پرورش یافته اند، یکی به زبانی سخن می گوید که اصوات عناصر سازنده آن است، و دیگری به زبانی تکلم می کند که الفاظ عناصر سازنده آن است – حال ، کدام یک بر دیگری برتری دارد، حکمی است که به آسانی و سادگی نمی توان صادر کرد – «کانت(۱۷۲۴-۱۸۰۴م) برتری را به شاعری میدهد و معتقد است:
«موسیقی از همه هنرها مطبوع تر است، ولی چون چیزی نمی آموزد از تمام هنرها پست تر است) زیباشناسی در هنر و طبیعت ص ۳۶) در حقیقت کانت مقام نخست را به شاعری میدهد – «گل» (۱۸۳۴-۱۹۱۹م.) هم برهمین باور است وی می گوید: «موسیقی هنر بیان………
فهرست مطالب
بخش نخست: موسیقی
بخش دوم: شعر
بخش سوم: پیوند شعر و موسیقی
روش های سه گانه پیوند شعر و موسیقی
